OI ΑΠΟΓΟΝΟΙ - Ποιήμα - Ηλίας Φούκης

OI ΑΠΟΓΟΝΟΙ 

Εις μνήμην του Άβελ και του Καιν 

 

Χαρά σε σένα Άβελ.. χαρά σε σένα. 
Η ζωή σου δόθηκε χωρίς αντίστασή
και χωρίς να ντρέπεστε φέρατε στον κόσμο
το νόθο παιδί που λέγεται Ευτυχία.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου.
Μια μεγάλη Ερημία ο Κόσμος για σένα
τον περπατάς μέρα-νύχτα αμετανόητος
και σαν πιστό σκυλί ακόλουθη η δυστυχία.


Χαρά σε σένα Άβελ.. χαρά σε σένα. 
Βόα η Οικουμένη από της διασκέδασης σου,
τρελαμένος από της ηδονές του Παράδεισου
εμβολιάζεται το αίμα σου με ένστικτα κτηνωδίας.

Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου.
Με τα μαρτύρια σου μια Βίβλος θα είχε γραφτή
μα ο μακρινός Θεός δεν σου έδωσε χρησμό
γιατί η κακομοιριά σου του φάνηκε γελοία.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα. 
Μπορείς και κανείς εγκληματικά όνειρα
'' Καφέ στην Ακρόπολη..Εξοχικό στη Σελήνη
και Ερωτικό δεσμό με την Παναγία.''
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου.
Έκανες και εσύ όνειρα σαν πρόβατα του Θεού
που τα κατατρόπωσε ο Γερο Σατανάς
χάρισμα για την δόξα της δίκης του Ιστορίας.


Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα. 
Όλη την Μεγάλη Τέχνη έβαλες στην καρδία σου
και λάμπεις από Ευτυχία σαν βιτρίνα του Παράδεισου
στην Επίδαυρο, στο Λούβρο, στη Σκάλα του Μιλάνου.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου.
Κάπου- κάπου όταν κοιμάται η Δεσποτεία του Πεπρωμένου
ξεγελάς και εσύ της φτωχές σου ευαισθησίες
με κατή φθηνούς θιάσους του δρόμου.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα.. 
Της απόλαυσης σου αποθεώνεις κάθε μέρα
και κανείς όργια στους δείπνους του Σατανά
με λιχουδιές από το πάτο τον Ωκεανών.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Την πεινά σου περνάς με χορταρικά της Μάνας Γης
και με εκείνην την τραγική σου Ευτυχία
ευχαριστώ , λες -  για την μέριμνα τον Θεών.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα.. 
Της Πατριαρχικές σου Κληρονομιές καμαρώνεις
σε βαθιά υπόγεια του Κάτω Κόσμου
σφραγισμένα με το κόκκινο χρώμα του εγκλήματος.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Αιμορραγεί η νιότη σου σε μεγάλες Πλατείες ,
κατή να πάρεις από τον Κόσμο ..και σου δόθηκαν
μόνον η τραγικές αναμνήσεις της Ανθρωπότητας.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα.. 
Χορτάτος και αμέριμνος στην κορυφή της Αμαρτίας
την συμπάθεια και την αγάπη σου ζητιανεύουν
λακέδες που τους περιφρονείς από ψηλά..
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Σαν ιδρωμένο σκυλί γυρνάς στους δρόμους
γυαλίζουν τα μάτια σου για λίγη αγάπη
μα κανείς δεν πόθοι την άδεια σου καρδία.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα.. 
Με ανέκδοτα του Σωκράτη σκοτώνεις το απόγευμα
και το βράδυ γραφεις τα Συνταγματα τον Λαον
σε επτασφράγιστα Μυστικά Σαλόνια.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Βυθισμένος στην αιωνία καταδίκη σου
κατεβάσεις ιδέες για την σωτηρία του Κόσμου
και η φθηνή ρετσίνα σου θερίζει τα πνευμονία.



Χαρά σε σένα Άβελ.. χαρά σε σένα. 
Στα προάστια τον πόλεων σε ηλιόλουστες βεράντες
στης αγκαλιές του Λεβάντε παραδίδεσαι
απολαμβάνοντας την Αφροδίτη και χάπια έκστασης.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Στην βρόμα του κέντρου σέρνεσαι φυλακισμένος
με κοκαΐνη γεμίζεις της φλέβες το πεπρωμένου
για να άναψες την φλόγα της Επανάστασης.

2 

Χαρά σε σένα Καιν ..χαρά σε σένα. 
Την Οικουμένη ολόκληρη αφίσες άφωνη
γιατί με όλους τους Δαίμονες εναντίον σου
πιστός στην Γη μπόρεσες να σταθείς..
Αλίμονο σου Άβελ..αλίμονο σου.
Ξερής καλά εσύ..σε περιμένουν Δικαστήρια
και φτιάχνεις διαστημόπλοια
σε άλλους Πλανήτες να κρυφτής.



Χαρά σε σένα Καιν.. χαρά σε σένα. 
Στην τραγική απόγνωση που σε άφησαν η Θεοί 
ένα περήφανο τέλος περιμένεις
σίγουρος στην δικαιοσύνη της Αιωνιότητας. 
Αλίμονο σου Άβελ..αλίμονο σου.
Μην ξεχάσεις στην Διαθήκη σου τον Σατανά 
που σου έχει ανοίξει έναν χρυσό τάφο
στεφάνη απάνω του η χλεύη της Ανθρωπότητας.