Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ
''Αν εμείς οι δύο
αγαπιόμασταν μια ολόκληρη μέρα ,
το επόμενο πρωινό
παρόλο την κολοσσιαία δύναμη του Κακού ,
ζεστοι - ζεστοι
θα ξυπνούσαμε με τη σκέψη ,
ότι με τον ίδιο δυναμισμό
θα μπορούσαμε να αγαπιόμαστε όλο το χρόνο.....
΄Εφόσον εμείς οι δυο
θα αγαπιόμασταν όλο το χρόνο ,
σαν καθαρός ορίζοντας
θα πλανιόταν μπροστά μας ή ιδέα
ότι σε αντίθεση με το χλόμιασμα
του φωτός τον ματιών ,
θα αγαπιόμασταν όλο και πιο λαμπερά
ολόκληρο τον Αιώνα.....
Και αν εμείς οι δυο
κατορθώναμε ένα τέτοιο θαύμα ,
ελαφροί και αφελείς όπως όλες οι ταχύτητες
και οι ορμες τον παιδιων ,
θα τρέχαμε στη σκέψη
ότι θα μπορούσαμε κάλλιστα
να αγαπιόμαστε
όλους τούς Αιώνες....
Αυτή η τελευταία σκέψη όμως
θα ήταν πολύ βαριά....
και αυστηρός καταδικαστέα
από τους Θεούς του Ολύμπου
με την κατηγορία ότι χαρίσαμε
το μυστικό της Ευτυχίας στην Ανθρωπότητα ,
και κάτω από το τεράστιο της βάρος
μπορεί και να πεθαίναμε.
