HOMERI Poem by ILIAS FOUKIS

          

                 HOMERI


                 Sot fillon stina e vjeshtës...


                 Meqë filluan të këputen gjethet
                 dhe mua plakut 
                 filluan të më këputen mendimet
                 do të desha të flas njëherë..
                 Në vjeshtë - për vjeshtën...


                 Nuk vazhdohet më tej...


                 Po më braktisin njëra pas tjetrës
                 ashtu si botën
                 vegimet madhështore të Gjenezës
                 metaforat..simbolet.. alegoritë..
                 duke me thene..
                 "- Mjaft na ke torturuar ne  
                 per ti falur kësaj bote të mjerë
                 Arsyetimet e Drejta dhe sekretet e Perëndive..."


                 Po kthehen në Greqi tek Jeta e bukur
                 dhe po më lenë mua
                 me vdekjen ne Trojë..


                 Prandaj  po u shkoj dhe unë nga pas
                 te shoh më në fund një ditë të bardhë
                 duke e mbyllur perfundisht  këtë Epos
                 me arsyen klasike për të gjetur pak Lumturi..
                 sepse Lumturia ishte shkaku sublim
                 dhe për fillimin e tij.


                 Por kam frikë..
                 se kritikët modernë të së ardhmes..
                 deri tek të cilët
                 vjeshta mund të arrijë si skëterrë e perjetshme
                 fjalët e mia ..Per vjeshtën - në vjeshtë,
                 mund tia ngjisin 
                 ndonjë kapitulli të "Iliadës" ose të "Odisesë"  
                 dhe kështu..
                 si për tu shëmbëllyer më shumë 
                 Perëndive që më lindën..  
                 më mirë po hesht...

                  Perkthyer nga Greqishtja prej vete Autorit