Greek Poet ILIAS FOUKIS

Greek Poet      ILIAS   FOUKIS
Poetry is the voice of the Gods

Sunday, July 29, 2012

ELIAS FOUKIS Educational Ambassador to Greece


Comendadora Embaixadora Da Paz Edinira Silveira
MINHAS REVERENCIAS E APLAUSOS AO GRANDE ESCRITOR" Elias Foukis " - Ioannina - Atenas.

SAUDAÇÕES DAS ACADEMIAS ASBAERJ & ARAMLERJ RIO DE JANEIRO - BRASIL.
VIVA A CULTURA, VIVA A PAZ MUNDIAL.

Presidente Condessa / Comendadora Grão-Colar Edinira M. Silveira.

----------------
Profissional Estilista e Designer de Moda
Criadora & proprietária da Grife "MOVING STAR" BRASIL


BOLAJI STRAMOS  --- Poet  from Nigeria ---  '' Hello my Olimpian Poet. Greatest Greek Poet . Best contemporary Greek poet!You are an epic poet just like Homer and Milton. Keep it up.
I can translate your poem to a Nigerian language- Yoruba.''


Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2011
MAGDY YOUSSEF

Hello Ilias .. how are You
Hope all is well .... many thanks for the magnificent words .
I think tha Poetry is our mankind connection to our higher selves, and utimately to God .....
catch you later .... all my best wishes .... as always
You're always welcome
I think one day you will deliver your poetry in the Acropolis, with music and Light ... a big nice production that is out of these world
something that will put people's hearts and minds on a much higher level of existence!
to be continued ... later .. all the best.

Wednesday, July 18, 2012

OI ΑΠΟΓΟΝΟΙ - Ποιήμα - Ηλίας Φούκης









OI ΑΠΟΓΟΝΟΙ 

Εις μνήμην του Άβελ και του Καιν 

 
Χαρά σε σένα Άβελ.. χαρά σε σένα. 
Η ζωή σου δόθηκε χωρίς αντίστασή
και χωρίς να ντρέπεστε φέρατε στον κόσμο
το νόθο παιδί που λέγεται Ευτυχία.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου.
Μια μεγάλη Ερημία ο Κόσμος για σένα
τον περπατάς μέρα-νύχτα αμετανόητος
και σαν πιστό σκυλί ακόλουθη η δυστυχία.


Χαρά σε σένα Άβελ.. χαρά σε σένα.
 
Βόα η Οικουμένη από της διασκέδασης σου,
τρελαμένος από της ηδονές του Παράδεισου
εμβολιάζεται το αίμα σου με ένστικτα κτηνωδίας.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου.
Με τα μαρτύρια σου μια Βίβλος θα είχε γραφτή
μα ο μακρινός Θεός δεν σου έδωσε χρησμό
γιατί η κακομοιριά σου του φάνηκε γελοία.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα.
 
Μπορείς και κανείς εγκληματικά όνειρα
'' Καφέ στην Ακρόπολη..Εξοχικό στη Σελήνη
και Ερωτικό δεσμό με την Παναγία.''
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου.
Έκανες και εσύ όνειρα σαν πρόβατα του Θεού
που τα κατατρόπωσε ο Γερο Σατανάς
χάρισμα για την δόξα της δίκης του Ιστορίας.


Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα.
 
Όλη την Μεγάλη Τέχνη έβαλες στην καρδία σου
και λάμπεις από Ευτυχία σαν βιτρίνα του Παράδεισου
στην Επίδαυρο, στο Λούβρο, στη Σκάλα του Μιλάνου.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου.
Κάπου- κάπου όταν κοιμάται η Δεσποτεία του Πεπρωμένου
ξεγελάς και εσύ της φτωχές σου ευαισθησίες
με κατή φθηνούς θιάσους του δρόμου.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα..
 
Της απόλαυσης σου αποθεώνεις κάθε μέρα
και κανείς όργια στους δείπνους του Σατανά
με λιχουδιές από το πάτο τον Ωκεανών.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Την πεινά σου περνάς με χορταρικά της Μάνας Γης
και με εκείνην την τραγική σου Ευτυχία
ευχαριστώ , λες -  για την μέριμνα τον Θεών.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα..
 
Της Πατριαρχικές σου Κληρονομιές καμαρώνεις
σε βαθιά υπόγεια του Κάτω Κόσμου
σφραγισμένα με το κόκκινο χρώμα του εγκλήματος.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Αιμορραγεί η νιότη σου σε μεγάλες Πλατείες ,
κατή να πάρεις από τον Κόσμο ..και σου δόθηκαν
μόνον η τραγικές αναμνήσεις της Ανθρωπότητας.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα..
 
Χορτάτος και αμέριμνος στην κορυφή της Αμαρτίας
την συμπάθεια και την αγάπη σου ζητιανεύουν
λακέδες που τους περιφρονείς από ψηλά..
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Σαν ιδρωμένο σκυλί γυρνάς στους δρόμους
γυαλίζουν τα μάτια σου για λίγη αγάπη
μα κανείς δεν πόθοι την άδεια σου καρδία.



Χαρά σε σένα Άβελ..χαρά σε σένα..
 
Με ανέκδοτα του Σωκράτη σκοτώνεις το απόγευμα
και το βράδυ γραφεις τα Συνταγματα τον Λαον
σε επτασφράγιστα Μυστικά Σαλόνια.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Βυθισμένος στην αιωνία καταδίκη σου
κατεβάσεις ιδέες για την σωτηρία του Κόσμου
και η φθηνή ρετσίνα σου θερίζει τα πνευμονία.



Χαρά σε σένα Άβελ.. χαρά σε σένα. 

Στα προάστια τον πόλεων σε ηλιόλουστες βεράντες
στης αγκαλιές του Λεβάντε παραδίδεσαι
απολαμβάνοντας την Αφροδίτη και χάπια έκστασης.
Αλίμονο σου Καιν..αλίμονο σου..
Στην βρόμα του κέντρου σέρνεσαι φυλακισμένος
με κοκαΐνη γεμίζεις της φλέβες το πεπρωμένου
για να άναψες την φλόγα της Επανάστασης.

2
 

Χαρά σε σένα Καιν ..χαρά σε σένα. 

Την Οικουμένη ολόκληρη αφίσες άφωνη
γιατί με όλους τους Δαίμονες εναντίον σου
πιστός στην Γη μπόρεσες να σταθείς..
Αλίμονο σου Άβελ..αλίμονο σου.
Ξερής καλά εσύ..σε περιμένουν Δικαστήρια
και φτιάχνεις διαστημόπλοια
σε άλλους Πλανήτες να κρυφτής.



Χαρά σε σένα Καιν.. χαρά σε σένα.
 

Στην τραγική απόγνωση που σε άφησαν η Θεοί 

ένα περήφανο τέλος περιμένεις
σίγουρος στην δικαιοσύνη της Αιωνιότητας.
 
Αλίμονο σου Άβελ..αλίμονο σου.
Μην ξεχάσεις στην Διαθήκη σου τον Σατανά
 
που σου έχει ανοίξει έναν χρυσό τάφο
στεφάνη απάνω του η χλεύη της Ανθρωπότητας.

Monday, July 2, 2012

O JULGAMENTO DO POBRE Poema de ELIAS FOUKIS





O JULGAMENTO DO  POBRE
 


Os observadores prevêem que
ao menos uma vez na vida
me há-de ser feita Justiça.


Que rosto terá a minha Equidade?
Quantos anos terá?
O seu mealheiro, estará cheio ou vazio?

Estou certo
de que as palavras para a minha defesa
serão pronunciadas em línguas desaparecidas
porque, por agora,
não há vocabulário inteligível
que possa proteger-me.


Tal e qual a vêem
a minha justiça será muito antiga.

Os profissionais que a encontrem como um cadáver
no caminho da sua progressão profissional
assustar-se-ão ao vê-la.

Podem ver não mais que o crânio
cheio das inscrições da perdida vida
onde sem engano e abertamente se explica
que perante os homens fracassou o Sol
de brilhar com aquela luz
que aos mortais não logrou ser outorgada…
aquele Peregrino Caos peregrino de grande cenas
que quem sabe que sabedoria de tangíveis Deuses
dariam forma ao Mundo.

Mas o demais
o tórax… a articulação… as vértebras
desde que souberam a obscura notícia
dos Deuses da Justiça nunca terem sido tangíveis
desesperando da vanidade do Mundo
mantinham em funcionamento
o corpo dos Infernos… nos precipícios.

Quanto às esperanças…
os sonhos…
as sensibilidades…
as demais virtudes gregas
provavelmente
com um desesperado vagar solitário
estão todas entre nós.

Mas os
juízes
não se ocupam demasiado
com as Virtudes gregas
e as Verdades da Alma…

Eles querem testemunhos materiais…
concretos…
tangíveis…
enquanto eu desta vez
pareça muito pobre
ainda que a minha Justiça seja
como lhe chamará a minha defesa…
… Eterna.


tradução de AMADEU  BAPTISTA