Greek Poet ILIAS FOUKIS

Greek Poet      ILIAS   FOUKIS
Poetry is the voice of the Gods

Monday, January 9, 2012

Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ Ηλίας Φούκης -- Από το βιβλίο '' Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ''.






Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
 

Επειδή εγώ έλειπα
τον προηγούμενο  αιώνα είχες χαθεί
και δεν μπορούσε να σε βρει κανείς. 

Οι ερευνητές  παγιδεύονταν
από τη μεταμόρφωση της 'Ανάσας σε Ομίχλη... 


Κάπου στο τέλος  της ελπίδας... πείστηκαν ότι
ή έψαχναν σε μια Γη χωρίς αγάπη
ή η αγάπη σ' αυτή τη Γη ήταν πολύ πυκνή. 


Σ' αυτό το μπούμερανγκ εικασιών
εσύ βρήκες την ευκαιρία ν' απομακρύνεσαι. 


Εννοείται... χωρίς  να σ' ενοχλήσει κανείς
αφού και αυτά τα λίγα πουλιά
που θα μπορούσαν να σ' εντοπίσουν
από τα ύψη της δικής τους Αρετής
δεν είχαν καταλάβει ποτέ την γλώσσα
      των ανθρώπων...
ή ίσως  ποτέ δεν ήταν κατανοητή. 


Και είμαι σίγουρος ότι γυρνάς σε αυτή τη Γή
η οποία είτε δεν περικυκλώνεται καθόλου
ή περικυκλώνεται με μεγάλη ταχύτητα
για να πιάσει τον Αρχαίο Ρυθμό
της περικύκλωσης των αισθημάτων στην Ψυχή. 


Και πάλι μπορείς  να βρεις την ευκαιρία να φύγεις
ιδιαίτερα τώρα
που στη σκηνή της Μοντέρνας Εποχής
σαν να επιβεβαιώνουν
τις απελπιστικές αλήθειες περί Ειδώλων
με την παντοτινή τους διάθεση
και το αστείο και την τραγική ειρωνεία
έχουν εμφανιστεί οι Αρχαίοι. 


Αλλά είτε ευλογημένοι είτε βλαστισμένοι είναι
για σας ονειροπόλοι
πάρτε το χαμπάρι  λοιπόν
ότι σε αυτή την ξαφνική Παρουσία
κανένα θαύμα  δε θα συμβεί. 


Και οι Αρχαίοι  φαίνονται απογοητευμένοι
και χωρίς καμιά  διάθεση Αναγέννησης.


Φαίνεται να έχουν κουραστεί να κυνηγούν
τις Αρετές και  τη Συνείδηση.
 

Συνεχώς έψαχναν  ιδανικές γυναίκες
όπως έψαχναν  μια ειρηνική κάθαρση
      στις  τραγωδίες...
και τα λαμπερά διαμάντια των πόθων
που στα στήθη των γυναικών είχαν φανταστεί
μετατράπηκαν  σε δάκρυα απογοήτευσης
από τούς θαυμαστές τους
σαν είδαν τη γενναιοδωρία και το μεγαλείο
να λασπώνονται στις γωνιές της Αθήνας
κυνηγώντας τη Μαγδαληνή. 

Συνέβη αργότερα... η Μαγδαληνή να μετανιώσει. 


'Εγώ μαζί  με τούς Αρχαίους όμως
ακόμη δεν θέλουμε να σκύψουμε
και κρατάμε το κεφάλι ψηλά.


Αλλά τα βλέμματά μας καρφώνονται εκεί
όπου η Εύα προσδοκούσε τη γυναίκα
σύμφωνα με τις αρέσκειες της
ώσπου περιμένοντας την να κατέβει
έχουμε μείνει χωρίς Εποχή. 


Αυτή η Εποχή
έχει περάσει  στη δική σου κατοχή
και μ' εκείνη θα δημιουργήσεις
μια άλλη Ανθρώπινη Ιστορία
που θα εποικίζεται με την Ύπαρξη Γυναικών
για τα πιο χυδαία γούστα... 


Και το σημαντικότερο...
επειδή στη Γη
εκείνης της Ανθρώπινης Ιστορίας
δεν θα υπάρχουν δένδρα
που για να τ' ανεβείς θα ματώνεσαι
για να φτάσεις στο Ύψος του Γυναικείου Έρωτα
εξαιτίας αυτής της σοβαρής απουσίας Ήθους
το Ανάστημα του Γυναικείου Ιδεώδους
θα είναι ίσο με το έδαφος της Γης.


1 comment:

  1. Maria Soares --- Loved reading all your poems!! Well there be Poet Ilias Elias Foukis♥

    ReplyDelete